Acceptatie transgenders niet vanzelfsprekend
Transgender personen in Nederland worden nog altijd door ruim één-vijfde van de Nederlandse bevolking niet geaccepteerd. Dit is één van de uitkomsten van de monitor ‘Seksuele gezondheid in Nederland’ 2011 van Rutgers WPF. De cijfers bevestigen dat er een noodzaak bestaat voor een actieve aanpak van uitsluiting en discriminatie van transgender personen. Transgender Netwerk Nederland (TNN) onderschrijft de aanbevelingen van de onderzoekers dat de overheid meer beleid moet gaan voeren om de sociale acceptatie en kennis over transgenders te vergroten.
De uitkomsten benadrukken tevens de angst voor afwijzing die transgender personen ervaren voordat zij voor hun genderidentiteit of transgenderachtergrond uitkomen. Die negatieve houding onder een groot deel van de Nederlandse bevolking is niet zonder gevolgen voor transgender personen. Zij ervaren onder andere veel problemen op de arbeidsmarkt. Ook de meldingen van discriminatie die TNN met regelmaat ontvangt zijn tekenend voor deze houding.
Uit het onderzoek blijkt dat vooral mensen wiens uiting van het geslacht niet als eenduidig wordt ervaren het zwaar te verduren hebben. De meerderheid van de respondenten (57,3%) accepteert geen onduidelijkheid van het geslacht, 20% gaat zelfs liever niet om met deze groep transgenders. Ten slotte is er 9% die een vriendschap zou verbreken met iemand die een geslachtstransitie zou starten.
Een positieve noot uit het onderzoek is de houding ten aanzien van de vergoeding van geslachtsaanpassende behandelingen die een klein deel van de transgenders in Nederland ondergaat. Bijna 60% van de bevolking staat hier positief tegenover. Dat 40% van de bevolking tegen vergoeding van deze behandeling is komt volgens TNN door een gebrek aan inzicht in de situatie waar deze groep transgenders in verkeert. TNN zal zich dan ook blijven inzetten om zoveel mogelijk informatie en kennis beschikbaar te stellen aan de samenleving ten behoeve van de acceptatie van transgenders.
Het slopen van die hokjes zal je nooit lukken en moet je ook niet willen, de overgrote meerderheid van de mensen (inclusief transseksuelen) voelt zich prima thuis in die hokjes. Daar komt nog bij dat een deel van wat die hokjes vormt hardwired ingebakken zit in de mensen. En een wereld zonder duidelijke verschillen tussen man en vrouw ook maar een saaie wereld zou zijn. Die genderverschillen geven de wereld kleur, een huis schilder je ook niet in alle kleuren van de regenboog, je maakt keuzes.
Het is ook helemaal niet nodig om hokjes te slopen, accepteren dat er mensen zijn die niet in die bestaande hokjes passen en accepteren dat het prima is om je buiten die hokjes te begeven zou al meer dan voldoende moeten zijn. Als je meer dan dat wil ga je als minderheid een meerderheid je eigen ideaalbeeld van een samenleving opdringen, en dat is een behoorlijk zinloze strijd, daar ga je echt niet ver mee komen.
Maar goed, als je die strijd toch wilt voeren kan ik je toch niet tegenhouden. Maar blijf alsjeblieft af van het hokje waar ik in zit, want het heeft me moeite genoeg om er in te komen en ik laat me mijn nieuwe thuis niet zo maar afnemen 🙂
[…] Transgender Netwerk Nederland quotes the recent results of RutgersWPF’s ongoing resarch into sexual health in the Netherlands and mentions the facts that: […]
[…] Transgender Netwerk Nederland haalt het recentste onderzoek van RutgersWPF naar seksuele gezondheid in nederland uit 2011 aaan en constateert: 57,3 % van de ondervraagden accepteert geen onduidelijkheid van het geslacht, 20% gaat liever niet met transgenders om, en 9% zou vriendschappen verbreken .. dat zijn heftige cijfers. En hoogstwaarschijnlijk gelden die alleen nog maar voor de bekendste groep de “transseksuelen”. […]
Het zou heel fijn zijn wanneer TNN naast voorlichting geven überhaupt, ook nadrukkelijk haar best doet die norm van duidelijkheid (man óf vrouw) gesloopt te krijgen. TNN, Transvisie en COC hebben de plicht om expliciet aan genderdiversiteit te werken. En dat is meer dan uitleggen dat dit bestaat en dat we niet bijten. Het betekent actief hokjes slopen. En misschien wel eens hard bijten.
Mooi gezegd. De norm wordt al gelegd in de babykamer. De verantwoordelijkheid ligt bij iedereen. Ouders, scholen, media, regering. Het is niet normaal om levens compleet afhankelijk te maken danwel in te kaderen rondom ’n lichaamsdeel. Dat werkt verstikkend en niet alleen voor de transgenders. Ook voor de “gewone” man of vrouw. Als kinderen in eerste instantie al niet in ’n kast worden geduwd, hoeven ze er ook niet lijdzaam en als “minderwaardig” uit te komen. Als iedereen in welke vorm dan ook, gelijk kan zijn tijdens ’n stom feest als Carnaval, dan moet dit grote probleem van intolerantie zéker op te lossen zijn. It’s all between the ears maar als we van baby af aan slechts 2 (rol)modellen krijgen aangeleerd, raken we vòòr de pubertijd al vastgeroest aan onze overtuigingen. Kinderen neutraal op laten groeien en vrijhouden van (seksuele) “idealen”, tot ze zèlf gaan kiezen als de natuur hen roept. De “echte man” of “echte vrouw” verdwijnt niet maar daarin schuilt wel de angst van de onwetenden.