Ooit waren hoge hakken voor mannen in de mode, was toneelspelen echt een mannentijdverdrijf was en was roze de norm voor kleding voor jongetjes. En je best doen op school en goed kunnen leren vonden onze voorouders weer niet vrouwelijk. Dit noemen we gendernormen: sociale normen over hoe mannen, vrouwen, jongens en meisjes zich zouden moeten gedragen. De Alliantie Genderdiversiteit wil gendernormen beïnvloeden en meer ruimte, meer flexibiliteit en diversiteit in gender creëren.
WIE HEBBEN ER LAST VAN GENDERNORMEN?
- Veel mensen zien deze normen als vanzelfsprekend en staan er weinig bij stil. Maar veel mensen hebben we last van de gevolgen. Bijvoorbeeld: jongens die zich onzeker voelen over hun lichaam om dat ze niet voldoen aan het mannelijke ideaal van brede schouders en een ‘wasbord’ buik. Of vrouwen die schuldig voelen als ze niet voldoen aan het vrouwelijke ideaalplaatje van een moeder die slechts parttime werkt en thuis is bij de kinderen. Niet allemaal zullen zij dit benoemen als een probleem dat voorkomt uit rigide gendernormen maar zij kampen wel met de gevolgen ervan.
- Een kleine groep mensen ervaart zichzelf als ‘gender non-conform’. Deze mensen zijn zich ervan bewust dat de gendernormen niet passen bij wie zij willen zijn. Sommigen van hen voelen geen vrouw of man of allebei. Anderen voelen zich wel duidelijk man of vrouw maar hebben als bijvoorbeeld stoere vrouw of zachte man het gevoel dat gendernormen in onze samenleving op de schop moeten.
Al deze verschillende mensen hebben behoefte aan meer gelijkheid tussen mensen van verschillende seksen en genders. Zij wensen een meer open houding ten opzichte van de verschillen wijzen waarop mensen gender ervaren en beleven, zo blijkt uit een recent actieonderzoek.
WELKE PROBLEMEN ONTSTAAN MEDE DOOR GENDERNORMEN?
De gevestigde gendernormen hebben een negatieve impact op de positie op de arbeidsmarkt van vrouwen en op de zorgwensen van mannen, blijkt uit literatuuronderzoek. Gendernormen dragen bij aan een dubbele seksueel moraal en veroorzaken daardoor gezondheidsrisico’s voor mannen zoals middelengebruik. Geweld door mannen kent vaak een duidelijke gendercomponent: jongens en mannen zijn soms gewelddadig tegen meisjes, vrouwen, homo- en biseksuelen en transgender personen om hun eigen mannelijkheid te bevestigen. Een voorbeeld zijn vriendengroepen waarin jongens hun mannelijkheid moeten bewijzen door homo- en biseksuelen en transgender personen lastig te vallen of op een agressieve manier meisjes te proberen te versieren. En jongeren en volwassenen die niet (helemaal) voldoen aan de gendernormen kunnen te maken krijgen met pesterijen en geweld. Op scholen worden zij vaak gepest en het gevolg is verminderd welzijn.
WAT DOET DE ALLIANTIE GENDERDIVERSITEIT?
De Alliantie Genderdiversiteit wil verandering teweeg brengen door samen te werken bij het agenderen van de problematiek, door onderzoek en door inzet op transformatie. Ons streven is een samenleving met meer flexibiliteit en meer diversiteit in gender. De Alliantie Genderdiversiteit komt eind 2017 met een 10-punten agenda: concrete acties om onze doelen te bereiken. Die 10-punten agenda baseren we op de ‘Theory of Change’, een beschrijving en illustratie van de gewenste verandering. De Alliantie werkt hiervoor samen met vele partners, voert actieonderzoek en literatuuronderzoek uit, brengt interventies in beeld en verkent welke interventies werken en welke niet.
HOE KAN IK MEEDOEN AAN DE ALLIANTIE GENDERDIVERSITEIT?
Bekijk de Facebook pagina Genderdiversiteit, download dit document en meld je aan via h.felten@movisie.nl Je blijft dan op de hoogte van alle activiteiten en je kunt zo bij activiteiten aanslui-ten. Ook kun je meedenken over de 10-punten agenda. Meedoen kun je als individu of als organisatie: bedrijven, non-profit, zelforganisaties van activisten of vrijwilligers; iedereen is welkom!
In de Alliantie Genderdiversiteit bundelen elf maatschappelijke organisaties hun krachten rond het thema gender. Dit zijn Movisie, Rutgers, Atria, Emancipator, TNN, COC NL, NNID, Doetank-Peer, Stichting School & Veiligheid, UvA pedagogiek, Nederlands Jeugdinstituut. Het ministerie van OCW ondersteunt het project.