Voguing vindt haar oorsprong in de house ballroomscene die in de jaren ’80 opbloeide in Harlem, New York. Afro-Amerikaanse en Latinx gay- en transgendergemeenschappen namen het daar tijdens extravagante underground-evenementen tegen elkaar op met hun dansskills, looks, runway walks en ‘realness’*. De zogeheten ‘balls’ waren voor hun gemarginaliseerde bezoekers een protest – een wonderland waarin zij de elegante, glamoureuze sterren konden zijn die de buitenwereld niet in hen zag.

In 1990 bracht Madonna’s wereldhit Vogue de dansstijl naar het grote publiek. Datzelfde jaar verscheen Paris is Burning, de iconische maar ook omstreden documentaire van Jennie Livingston, waarin de opkomst van de ballroomgemeenschap werd vastgelegd. Terwijl de populariteit van voguing groeide, verplaatsten de house ballrooms zich van Harlem naar downtown Manhattan, waar ze zich mengden in het modieuze landschap van de stad, totdat de aidsepidemie abrupt een einde maakte aan de hoogtijdagen van de scene.

De Franse fotograaf Chantal Regnault legde de New Yorkse ballroomgemeenschap vast op haar hoogtepunt. In haar werk ontstaat een visueel rumoer van mode, gender, polyseksualiteit en subversieve stijl, die de legendarische houses – House of LaBeija, House of Xtravaganza, House of Pendavis, House of Dupree – en hun even legendarische ‘Mothers’: Pepper LaBeija, Avis Pendavis, Angie Xtravaganza, Dorian Corey en Paris Dupree, tot leven brengt.

“The photographer Chantal Regnault immersed herself in the Voguing scene with passion, accumulating a treasure trove of unpublished photographs now gathered in this book. A beautiful, subversive and rare document but also a sociological testimony of a musical movement undeniably linked to sexual and cultural identity.” – Paris Vogue

Twintig jaar later bundelt Regnault honderden van haar voorheen ongepubliceerde foto’s in het boek Voguing and the House Ballroom Scene of New York City 1989–92. Ze keert terug naar New York om veteranen te interviewen over een scene die zich blijft ontwikkelen in de 21ste eeuw. Het boek wordt ingeleid door ‘80s dans- en muziekcultuurexpert Tim Lawrence, die diep in de geschiedenis van de ballroomcultuur duikt.

Regnaults foto’s waren eerder te zien in de Kunsthal-tentoonstelling Deep In Vogue, en maken regelmatig deel uit van exposities in musea wereldwijd. Houd je ogen open voor een kans om deze iconische beelden van dichtbij te beleven!

Wat wij ervan vinden:

Voguing and the House Ballroom Scene of New York City 1989-92 is een grandioze ode aan de ballroomgemeenschap van het verleden, het heden en de toekomst. Met haar foto’s levert Chantal Regnault een belangrijke bijdrage aan de documentatie van een invloedrijke, bewogen scene die tot de dag van vandaag ballroomgemeenschappen over de hele wereld inspireert. 

(Achter) de Glamour 

In dit boek vermengt Regnault de glamour van de balls met het dagelijks leven op de straten van New York. Ze fotografeert de flexibele poses van voguers Willi Ninja en Derrick Magnifique, neemt snapshots van butch en femme queens gekleed in hun extravagante creaties en legt vast hoe zij na de balls met de metro huiswaarts keren, gewonnen trofeeën in hun handen.  

Maar Regnault is niet alleen geïnteresseerd in de uiterlijke façade; ze wil laten zien wie deze mensen zijn. En dat doet ze met volle overgave. In al haar foto’s toont zij de bravoure en creativiteit van de ballroomgemeenschap, alsook de kracht van gekozen families in een tijd van extreme onzekerheid. Het resultaat is een wonderlijk, pretentieloos en liefdevol repertoire.  

Kijk bijvoorbeeld naar het portret van Octavia St. Laurent. Ze leunt over de trapleuning met een halfopgerookte sigaret in haar hand. De zon valt op haar gezicht en ze lacht naar de camera. In al haar details, van de schaduwen die de plooien in haar satijnen blouse creëren tot de slijtage van haar nagellak, is ze beeldschoon. Als toeschouwer voel je haar aanwezigheid. Regnault vertaalt de multidimensionaliteit van de mensen voor haar lens moeiteloos naar tweedimensionaal beeld. 

Legendes aan het woord 

De interviews met veteranen uit de New Yorkse ballroomscene geven meer inzicht in het verhaal achter de beelden. Legendes komen aan het woord en delen hun beleving van de hoogtijdagen van de scene. De impact van de aidsepidemie op de ballroomgemeenschap en het stigma daaromheen komt uitgebreid aan bod. Kevin Ultra Omni, Father en Founder van de House of Omni, vertelt: “[T]here was a time they didn’t want to bury people with Aids in the ground. The fear and ignorance was so profound. They thought once they buried a body with Aids in the ground, you would grow flowers with Aids. This was some of the ignorance and stupidity.” 

Er wordt ook gesproken over het activisme dat naast het grote verlies ontstond. De house ballrooms waren een plaats van vernieuwing, expressie en vrijheid voor queer mensen van kleur, wiens geschiedenis structureel is uitgewist en geëxploiteerd. Voguing was “the black ballet of the streets”, aldus voguer Muhammad Omni. En de balls boden even ontsnapping aan de realiteit van de straat, vertelt medevoguer Adrian Magnifique: “The ballroom gives these kids a sense of freedom, to be free of who they are and express themselves – for that five or six-hour ball or that 15-minute walk on the runway,”  

Chantal Regnault foto’s en interviews vormen een schatkist van wijsheid, een getuigenis van de butch en femme queens die weigerden onzichtbaar te zijn. Wil je je verdiepen in ballroomgeschiedenis en -cultuur? Dan is Voguing and the House Ballroom Scene of New York City 1989-92 een onmisbare bron. Regnault vereeuwigt met dit zeldzame historische document de essentie van New Yorks legendarische ballroomscene – 10, 10, 10, 10! 

* Voor meer informatie over ballroomcategorieën, zie Paris is Burning en Marlon M. Bailey, Racial Realness, Theorizing the Gender System in Ballroom Culture (2011). 

Tekst: Angel Bakelaar

Door: Chantal RegnaultTaal: EngelsEAN: 9780955481765Jaar: 2011Waar te vinden: Boekhandels en online webshops

Thema's

Activisme Ballroom Historisch Non-fictie Transgender