Vorig jaar kwam er in de sportschool een Surinaamse man naar me toe. “Jij hebt een mooie lach”, zei hij. Ik dacht: ‘ben je homo of zo’. Maar ik zei heel chagrijnig: “o, nou, bedankt”. Ik voelde mij beledigd, maar ik weet dat ik het hem niet kwalijk kan nemen dat hij denkt dat ik een vrouw ben. Als mijn shirt strak trekt dan zie je namelijk wel iets zitten. Hij wilde verder praten maar ik heb mijn oortjes ingedaan. Als heteroman hoef ik dat soort dingen niet te horen.
“Sport is waar ik mijn woede, mijn agressie in kwijt kan. Het is ook een passie. Je kunt je gevoel erin kwijt, wat dat ook mag zijn. En je houd je lichaam in conditie, dat heeft je lichaam nodig. Ik ben opgegroeid met sport. Basketbal, voetbal en ik gymde graag op school. Als ik in een team was gekozen wilde het andere team vaak niet meer tegen ons spelen. Ze wisten al dat ze zouden verliezen. Ik heb altijd iets met sport willen bereiken, maar dat is helaas nooit gelukt. Daar baal ik nog steeds een beetje van, maar misschien komt het nog. Al is het maar met jeu de boules, haha. Als ik naar mijn broertje kijk, dan denk ik wel eens dat het anders was gegaan als ik als jongen was geboren. Hij werd echt op een sport gezet. Mijn vader en mijn ooms zijn voetballers, dus hij moest ook op voetbal. Hij is er ook ver mee gekomen. Ik ben altijd jaloers op hem geweest; hij leeft het leven dat ik had gewild. Ik werd niet op een sportvereniging gezet, ik voetbalde altijd op straat”.
FITNESS
“Sinds mijn achttiende doe ik aan fitness. Ondanks dat ik tegenwoordig te weinig train, is mijn uithoudingsvermogen toch beter geworden en kan ik meer. Dat komt door de testosteron. Ik ken mijn grenzen niet en ben een tijdje geobsedeerd geweest door de aanwezigheid van mijn borsten. Het enige dat ik toen nog kon denken was: ‘ze moeten weg, ze moeten weg!’. Ik putte mijzelf helemaal uit door langer en zwaarder te trainen en vergat daarna om te rekken en te strekken zodat ik dan nog een week ineengedoken liep door de enorme spierpijn, pff! Inmiddels zijn mijn vormen door de combinatie van testosteron en sporten snel veranderd”.
KLEEDKAMERS
“Ik ga niet meer naar de dameskleedkamer. Voordat ik aan de hormonen zat werd ik daar al weggekeken. Een keer wilde ik alleen maar mijn spullen daar in een kluisje leggen en werd ik drie keer weggestuurd. Een vrouw had net gedoucht begon te gillen. Maar ik had vet harde muziek op mijn koptelefoon en hoorde het niet. Tegenwoordig kom ik met twee broeken over elkaar de sportschool in. Ik trek een broek uit, hang mijn jas achter de balie en hoef niet meer naar een kleedkamer. Het nadeel daarvan is dat ik na het sporten altijd eerst naar huis moet om te douchen. Vroeger ging ik vanuit de sportschool meteen fris gedoucht naar mijn werk, maar dat gaat nu niet meer. Mijn lichaam hoort nog in de dameskleedkamer, maar ik niet. Dat is vreemd, maar zolang die borsten er nog zitten kan ik niet de herenkleedkamer in. Nou ja, over een tijdje is dat voorbij. En het voordeel is dat ik nu thuis na het sporten nog even een proteïnepannenkoek kan maken, goed voor de spiertjes.
Mijn tip voor anderen is om te geloven in jezelf: wees sterk en ga ervoor! Door sport voel je je zelfverzekerder en dat ga je uitstralen. Probeer eventueel een medewerker in vertrouwen te nemen, het is toch fijn als je weet dat je bij iemand terecht kunt als je er even niet meer uitkomt”.
Foto: Bernd Ott, tekst: Robert Witte