Oplossing patiëntenstop blijft vooralsnog uit
Het debat over de patiëntenstop in de Tweede Kamer bracht iets meer duidelijkheid. De uitkomst was noch voor TNN noch voor Tweede Kamerleden bevredigend. Voor de patiëntenstop is namelijk nog altijd geen directe oplossing in zicht.
Wat gebeurt er wel?
De onderhandelingen tussen zorgverzekeraars en VUmc zijn gestaakt, dat maakte het VUmc dinsdag bekend. Er is dus sprake van een impasse. De minister wil nu vóór 11 april informatie van alle partijen hebben om te bekijken waar de oplossing ligt. Hiervoor is de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) in stelling gebracht. Die heeft het VUmc, de zorgverzekeraars en ook de genderteams van Leiden en Groningen de nodige vragen gesteld.
In het debat kwam naar voren hoe uniek deze situatie is voor zowel de minister als de NZa. Dat nam volgens diverse Tweede Kamerleden niet weg dat de NZa al veel eerder in actie had kunnen komen. Volgens de minister is dit onderzoek wel een zwaar middel, maar het blijft onduidelijk waar de oplossing ligt. De minister zet vraagtekens bij de verdeling van capaciteit over de aanbieders van transgenderzorg. Het moet dan ook duidelijk worden of het VUmc geen misbruik maakt van haar “aanmerkelijke marktmacht”. Dat betekent dat de transgenderzorg zodanig in het VUmc geconcentreerd is dat zij een ongewenste machtspositie richting zorgverzekeraars heeft in onderhandelingen.
Hoe nu verder?
Tweede Kamerlid Pia Dijkstra van D66 heeft aangekondigd een motie over deze kwestie in te gaan dienen. De inhoud hiervan is nog onbekend. Het is te verwachten dat de minister liever op de uitkomsten van het NZa-onderzoek wacht en voor die tijd nog geen maatregelen via de NZa wil afdwingen. Op 11 april weet de minister meer en op 15 april zal zij met belangenorganisaties (o.a. TNN), het VUmc en de zorgverzekeraars om tafel gaan. Hopelijk komt de oplossing die nu nog ver weg lijkt in april een stuk dichterbij.
Heb je zelf te maken met de patiëntenstop van het VUmc genderteam? Kijk dan hier, en lees wat je zelf kunt doen om de NZa te helpen bij het onderzoek.
Ik heb in februari een hoop brieven gestuurd naar verschillende instanties. Iedereen duikt weg voor enige verantwoordelijkheid en geeft de schuld aan elkaar. Niemand durft het aan om drastische maatregelen te nemen. Typisch Nederlands natuurlijk, dat polderen. Maar is dit zo’n verassing? NZa, IGZ, Klachtencommissies, ik ken ze onderhand allemaal. Niets helpt als je een minderheid bent. Ze doen niets, tenzij er een dode valt te betreuren. Ik zou zeggen: stap naar de rechter en DWING je recht op zorg af, zonodig in het buitenland. De zorgverzekeraar moet namelijk betalen.